Additive manufacturing i edukacja - kogo potrzebują
drukarki 3D

Wytwarzanie addytywne w oparciu o druk 3D daje nie tylko możliwości replikacji istniejących obiektów, ale również kreacji nowych, o właściwościach nieznanych technologii materiałowej czy wzornictwu przemysłowemu. Naturalnym procesem ewolucji technologicznej będzie zmiana paradygmatu, w oparciu o który przedsiębiorstwa będą postrzegać mapę możliwości rozwoju, samowystarczalność technologiczną czy praktykę łańcucha dostaw.

Druk 3D jest także immanentnie związany z głębokim uczeniem maszynowym, pozwalającym na szukanie relacji pomiędzy elementami złożonych systemów i sposobów ich materializacji. Bez wątpienia zapewnienie kompetentnych kadr dla obu procesów jest poważnym wyzwaniem dla rozwoju rynku technologii przyrostowych.

Odpowiedzią na to wyzwanie może być redefinicja kompetencji niezbędnych do korzystania z możliwości druku 3D. Kompetencje te to nie tylko umiejętności operatorskie czy inżynierskie niezbędne do projektowania i realizacji gotowych produktów, ale również umiejętność kreatywnej identyfikacji nowych zastosowań.

O tym i innych wyzwaniach na styku edukacji i nowoczesnych dyskutowaliśmy z z uczestnikami panelu:

1. Jarosławem Augustynowiczem – wicedyrektorem Zespołu Szkół im. por. J. Sarny w Gorzycach

2. Arturem Grochowskim - przedsiębiorcą, właścicielem firmy Mechatronik

3. Mateusz Krysickim - Politechnika Warszawska

4. Mateuszem Pawlikiem – Cabiomede sp. z o.o.

5. Maciejem Tauberem - Instytut Badań Edukacyjnych/ Centrum Europejskie UW/Polskie Forum Biznesu.

 

Panel poprowadził dr Bogusław Bławat, Dyrektor Centrum Analiz Biznesu i Polityk Publicznych Polskiego Forum Biznesu

 

Panel organizowany przez Polskie Forum Biznesu Związek Pracodawców we współpracy z Instytutem Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej.